۶۹۰۰ واحد صنعتی در شهرکها تعطیل است
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۲۶۸۶۹
به گزارش قدس آنلاین، برنامه صف اول ، عملکرد سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی را با آقای مقیمی، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت و رئیس سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی بررسی کرد.
درباره این سازمان صحبت کنید که وقتی میگوییم سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی، یعنی چه تفکیکی را قائل شده ایم بین انواع صنایع و شما مسئول چه قسمتی از آن هستید؟
همانطور که از اسم سازمان برمی آید ما دو مأموریت اصلی در مجموعه سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران بعنوان یکی از سازمانهای توسعهای زیرمجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت داریم ، یک بال ما ایجاد زیرساختهای صنعتی اس، شرط لازم توسعه هر صنعتی در کشور و حتی در دنیا، ایجاد زیرساختهای متناسب با توسعه صنعت است و بال دیگر ما بحث مربوط به خدمات نرم افزاری و به نوعی خدماتی از جنس توسعه صنعتی است منتها به صورت خاص برای صنایع کوچک و متوسط کشور، این سازمان مأموریت اصلی اش روی این دو محور متمرکز شده است که محور اول را از دیرباز، یعنی از زمان تأسیس سازمان این مأموریت به سازمان محول شده بود، ولی مأموریت دوم از دهه هشتاد بود که بحث مربوط به حوزه صنایع کوچک هم از مجموعه وزارت صنعت گرفته و به این سازمان منتقل شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یعنی تقسیم بندی صنایع در زیرمجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت، بر مبنای اندازه شان است فقط، کوچک یا بزرگ یا متوسط؟
یک دسته بندی در کشور وجود دارد به صنایع بزرگ، صنایع متوسط و صنایع کوچک و حتی صنایع خرد.۹۶ درصد از صنایع ما جزء صنایع خرد، کوچک و متوسط هستند.
خرد و کوچک با هم فرق میکنند؟
واحدهایی که زیر ده نفر هستند اینها بعنوان واحدهای خرد شناسایی میشوند، واحدهایی که زیر پنجاه نفر اشتغال داشته باشند، بعنوان واحدهای کوچک نامگذاری میشوند و در این دسته قرار میگیرند و واحدهایی که بین پنجاه تا صد نفر نیروی انسانی داشته باشند جزء صنایع متوسط تلقی میشوند و از صد نفر به بالا میشوند جزء صنایع بزرگ در کشور که امروز ۹۶ درصد از صنایع موجود ما الان جزء صنایع خرد و کوچک و متوسط هستند.
۹۶ درصد بر مبنای؟
بر مبنای تعداد، تعداد واحدهای صنعتی که پروانه بهره برداری دارند.
از نظر میزان اشتغال چند درصد هستید؟
از نظر میزان اشتغال، حدود ۴۵ درصد از اشتغال کشور و صنایع را به خودش اختصاص میدهد، یک بخشی از این واحدهای صنعتی در داخل شهرکهای صنعتی مستقر هستند ما در حوزه صنف هم تعداد زیادی واحدهای تولیدی داریم، الان بیش از حدود ۳ میلیون واحد صنفی در کشور مشغول به فعالیت هستند، چیزی حدود ۱۹ درصد از این واحدها واحدهای تولیدی هستند یعنی چیزی قریب به ۶۰۰ هزار واحد تولیدی صنفی در کشور هستند و بخش قابل توجهی از فعالیتها در زنجیره واحدهای صنعتی قرار دارند بار و مأموریت آن را واحدهای صنفی برمی دارند. به همین خاطر فکر میکنم در دهه ۹۰ سال ۹۵ یا ۹۶ در مجموعه سازمان این شرایط مهیا شد که بتوانیم واحدهای صنفی را هم مستقر کنیم یعنی از این ایام واحدهای صنفی تولیدی مستقر شده اند. البته ما یکسری واحدهای صنفی خدماتی داریم که از گذشته در داخل شهرکها بودند، مثلاً بحثهای مربوط به خدمات مربوط به حوزه تولید بودند ازجمله فرض کنید موضوعات نظیر قطعات یدکی، اینها واحدهای صنفی هستند، ولی در داخل شهرکها مستقر بودند یا بحث خدمات توزیع کالاهای روزمرهای که واحدهای صنعتی به آن نیاز دارند، اینها مستقر بودند، ولی ما واحدهای صنفی تولیدی را هم از این ایام بود که در داخل شهرکها با مجوز ورود پیدا کردند، اخیراً هم برای توسعه این فعالیت ها، تفاهم نامهای را با اتاق اصناف ایران مبادله کرده ایم که در آنجا بنا بر این است که ما بتوانیم این واحدهای صنفی را با استقرار در مجموعههای صنعتی اولاً شرایط تولید را برای آنها بیشتر مهیا کنیم، واحدهای صنفی ما بیشتر در سطح شهرها مستقر هستند، گاهاً هم به دلیل استاندارد نبودن فعالیت هایشان یا نه متناسب نبودن فعالیت هایشان، یعنی مثلاً صنف از یک واحد خیلی کوچکی شروع کرده است، امروز فعالیت هایش توسعه پیدا کرده است، به رشد تولید رسیده است و به نوعی میخواهد از این فضا خارج شود در سطح بالاتری از تیراژ تولید فعالیت کند، محلی که در آن است، امکان توسعه را برای آن فراهم نمیکند، این عدم امکان توسعه باعث میشود که گاهاً بحثهای مربوط به مخاطراتی را هم برای حوزه تولید به وجود بیاورد که نمونههای آن را با یک خبرهای نسبتاً ناخوشی میشنویم در جامعه که مثلاً پاساژ ایکس در مثلاً شهر فلان، دچار مثلاً حریق شد، خب یک بخشهایی از آن برمی گردد به همین استقرارهای غیراستانداری که اتفاق میافتد و نمیتوانیم آن شرایط استاندارد برای تولید را فراهم کنیم و با این حوادث اینگونهای مواجه میشویم. نکته بعدی هم اینکه ما سالها است بحث ساماندهی صنوف را از سطح شهرها در دستور کار داشته ایم، ولی به دلایل مختلفی در این حوزه شاید توفیقات خیلی گستردهای را به دست نیاورده ایم. یکی از دلایل آن بحث فاصلههایی است که شهرکهای صنعتی با مراکز جمعیتی دارند و به نوعی با مجموعه فعالیتهایی را که حوزه صنوف دارند، معمولاً صنوف جایی که تولید میکنند، همانجا جای عرضه شان هم است یعنی تولید محصول با عرضه محصول تقریباً در یک محل دارد اتفاق میافتد. در شهرکهای صنعتی این امکان برای آنها مهیا نمیشود که خوشبختانه در برنامه هفتم پیشنهادی مطرح شد مبنی بر اینکه ما بتوانیم شهرکهای صنفی را در حاشیه شهرها ایجاد کنیم که به نظر میرسد که من اعتقاد دارم به اینکه این کار میتواند توفیقات خیلی زیادی برای حوزه تولید به وجود بیاورد و هم برای خدماتی که مسئولین مربوطه در حوزه شهری میخواهند ارائه کنند، این مدل شرایط را مهیا و بهتر میکند برای هر دو ذینفعی که در این موضوع درحال فعالیت هستند.
این توضیحاتی که شما میدهید درباره شهرکهای صنعتی، منطقاً باید هزینه تولید را پایین بیاورد، ولی بعضاً اینطور نیست، یعنی میبینیم که خرید یک زمین در شهرک صنعتی، چند برابر تمام میشود برای یک نفر تا اینکه بخواهد این را در خارج از شهرک صنعتی تهیه کند و آن را واحد تولیدی کند و راه اندازی کند. چه برنامهای است برای اینکه این هزینه واقعاً پایین بیاید، بالاخره من باید ببینم که این به نفع من است، نه تنها که ممکن است یک جاهایی الزاماتی وجود داشته باشد و من باید آن الزامات را رعایت کنم، ولی علاوه بر آن باید احساس کنم که به نفع من است که بیایم در شهرک صنعتی.در مجموعه سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی، اولاً ما اصلاً زمین واگذار نمیکنیم، ما خدمات را داریم واگذار میکنیم، یعنی داریم حق بهره برداری از یک زمین صنعتی را به صنعتگر واگذار میکنیم. درخصوص اینکه این قیمت بالا است، من نمیدانم این را با چه قیاس میکنیم که میگوییم بالا است، اگر واقعاً مثلاً قیاسی وجود داشته باشد یا مثالی وجود داشته باشد که ما زمین یا زیرساخت ارزان تری را میتوانیم در خارج از شهرک مهیا کنیم، من خیلی خوشحال میشوم که اطلاعات آن را دراختیار داشته باشم.
میتوانیم بعداً جزئیتر این را پیگیری کنیم منتها مشاهداتی بوده است یعنی شخصی که آمده است این کار را بکند و دیده است که برای او گران درمی آید و بی خیال آن شده است و دیگر قید تولید را زده است.
با توجه به اینکه خدماتی که در شهرکهای صنعتی داریم ارائه میکنیم، مشخص است که ما یک میزان آب تأمین میکنیم، برق تأمین میکنیم، بالاخره یک بخشی از این اراضی که دراختیار میگیریم در غالب مشاعات برای راههای دسترسی اختصاص پیدا میکند یا برای فضای سبز اختصاص پیدا میکند، این هزینهها سرشکن میشود در آن اراضی صنعتی که استهصال میشود .
هزینه هایش بیاید روی آن، البته اینجا است که اگر من ببینم که این هزینه آب و برق و مشاعات و زیرساختها من اگر جای دیگر خودم بروم و اینها را بیاورم احتمالاً برای من ارزانتر درمی آید، یک جای کار ممکن است لنگ بزند. البته اگر فرض من درست باشد من الان اصرار ندارم، چون من یک روایتی را از یک نفر شنیده ام و او تجربه شخصی خودش را دراختیار بنده گذاشته است.
همین امروز یک سرمایه گذاری اراده کند برای اینکه بخواهد یک کار سرمایه گذاری کند، در هر جای این کشور بخواهد مستقر شود، فرض را بر این میگیریم که زمین را دارد، اولاً تقریباً حدود یکسال و نیم دوسال طول میکشد تا برود مجوزهای استقرار خودش را بگیرد، مجوز باید برود از محیط زیست بگیرد، حدود سی تا مجوز است.
الان دیگر باید صادر شده باشد با این درگاه ملی مجوز ها؟
درگاه ملی مجوزها صادر شده است، ولی فرآیند یعنی درخواست شما به سادگی ثبت میشود، ولی بررسی، فرض بفرمایید شما باید بروید طرح توجیحی تهیه کنید، خب این طرح توجیحی دیگر کار دستگاه نیست، کار آن کسی است که متقاضی انجام این کار است.
این برای قبل اش است؟
بله اولاً که زمان سرمایه گذاری با توجه به اینکه شما این مجوزها را بخواهید بروید و اخذ کنید، این را طولانی میکند، یک بخشی از توجیح پذیری طرح در بحث فوریت اجرای کردن طرح است، با توجه به شرایطی که درحال تغییرات است، شما وقتی اراده میکنید یا تصمیم میگیرید برای اینکه یک کار سرمایه گذاری کنید باید بلافاصله بتوانید آن اقدامات و شرایط را برای آن مهیا کنید. اولاً این سازمان از گذشته رفته است این زیرساختها و این شرایط و این مجوزها را برای استقرار گرفته است. نکته دوم این است که الان برویم فرض کنید هزینه خدماتی که الان دارد ارائه میشود، بخشی از این خدمات را دارد دولت پول آن را میدهد که اصلاً در بهای تمام شده این زیرساختی که دارد دراختیار مشتریان قرار میگیرد، اصلاً محاسبه نمیشود. یعنی اینکه بخواهم بگویم که یک جایی وجود داشته باشد که برویم قیاس کنیم، مثلاً واحدهای صنعتی بسیار بزرگ ، فرض کنید خودشان ۲۰۰ هکتار، ۳۰۰ هکتار به اراضی نیاز دارند برای اینکه بخواهند خودشان استقرار داشته باشند، این خودش در غالب یک شهرک صنعتی است. ولی در واحدهای کوچک هدفگذاری کنیم، برویم و این خدمات را برای آن مهیا کنیم، بعد بهای تمام شده آن را قیاس کنیم با بهای تمام شده شهرک، ما در مجموعه سازمان صنایع کوچک یکی از موضوعات و اهدافی را که دنبال میکنیم، بحث مربوط به بهینه کردن و نهضت مدیریت بهای تمام شده شهرکهاست. ولی بالاخره امروز نگاه کنیم ببینیم یک لیتر بر ثانیه آب، متوسط آن در این کشور قیمت آن مشخص است، یک کیلو وات برق مشخص است، زیرساختهایی که برای انتقال اینها باید اتفاق بیفتد مشخص است، یعنی به نظر من اگر یک جایی را برویم و هدفگذاری کنیم و اینها را محاسبه کنیم و دقیق اینها را به نتیجه برسیم، من قاطعانه میتوانم بگویم که در خیلی از جاهای این کشور، حتماً بهای تمام شده آن بالاتر از بهای تمام شده اینجا درمی آید. منتها در برخی از شهرکها تقاضا بسیار بالا است، در برخی از شهرکها به دلایل مختلف، اینکه به مراکز صنعتی نزدیک است، به مراکز تأمین مواد اولیه نزدیک است، به مراکز تأمین نیروی انسانی متخصص نزدیک است، به بازار مصرف نزدیک است، به بازار تکنولوژی نزدیک است، اینها عوامل تأثیرگذار است در اینکه اجتماع و افرادی که در آنجا هستند در زنجیره تولید یک واحد صنعتی باشند، اینها میدانید که بالاخره هزینههای تولید را به شدت کاهش میدهد چراکه مثلاً هزینه لجستیک آن به شدت کاهش پیدا میکند که این در بهای تمام شده میتواند یک رقم و عدد قابل توجه و سهم قابل توجهی هم داشته باشد. اینها نکاتی است که باعث میشود که در برخی از شهرکهای ما تقاضا برای حضور بالا برود، وقتی تقاضا برای حضور بالا میرود ما هم با توجه به مسائل و محدودیتهایی که داریم مثلاً امکان توسعه شهرک وجود ندارد، چرا، به دلیل اینکه مسائل زیست محیطی به ما این اجازه نمیدهد، یعنی بارگذاری صنعتی در برخی از مناطق جغرافیایی کشور به حد غیرمجاز رسیده است و امکان اینکه ما بتوانیم شهرک را توسعه دهیم وجود ندارد. حالا در اینجا اگر فرض کنید یک شخصی یا یک مجموعهای خارج از فرآیندهای سازمان صنایع کوچک نسبت به عرضه و زیرساخت صنعتی اقدام میکند، بحث آن را نمیشود تعمیم داد به کل فعالیتهای سازمان، یکی از موضوعات محوری که وزیر صنعت، معدن و تجارت هم همواره به آن ، تأکید میکنند ، خود معاون اول هم در جلساتی که وجود داشت، به این موضوع تأکید داشتند، اینکه ما باید در این زمینه اقدامات انجام دهیم، طبیعتاً همه این توضیحاتی را که داده ام، دلیلی نیست برای اینکه ما این اقدامات را نباید انجام دهیم، ما باید این اقدامات را همواره دنبال کنیم، پیگیری کنیم که هرچه میتوانیم این بهای تمام شده را برای صنعتگرمان پایین بیاوریم، چون پایین آمدن این بها منجر به پایین آمدن بهای سرمایه گذاری در کشور میشود و رغبت برای سرمایه گذاری را در کشور بالا میبرد.
الان چند شهرک صنعتی در کشور داریم؟
امروز ما در کشور ۸۶۲ شهرک، ناحیه و منطقه ویژه اقتصادی داریم که به بهره برداری رسیده است و فعال هستند.
در اینها چند واحد صنعتی مشغول هستند؟
یک نکتهای اضافه کنم، ما یک بخش شهرک صنعتی داریم که اینها شهرکهای صنعتی است که اساساً سازمان صنایع کوچک و شرکتهای استانی اش اقدام به تأسیس این شهرکها کرده اند. یک تعداد شهرکهای صنعتی هم داریم که اینها تأسیس آن از طریق بخش خصوصی اتفاق افتاده است که شهرکهای صنعتی غیردولتی هستند. اگر بخواهم مجموع آن شهرکها را هم به این جمع اضافه کنم، باید بگویم که ما ۴۵ شهرک غیردولتی هم داریم که مجوز و پروانه بهره برداری دارد و الان ۸ هزار واحد هم در آنجا مستقر هستند.
اینها مستقیماً زیرمجموعه شما نیستند، ولی باید از شما مجوزهای شان را بگیرند؟
بله. ما بحثهای مربوط به ضوابط، مقررات و دستورالعمل ها، همان چیزهایی است که در سایر شهرکها دارد دنبال میشود، در این شهرکها هم ما این ضوابط و مقررات را همچنان پیگیری میکنیم و نظارت بر اجرای فعالیتهای زیرساختی را در این شهرکها داریم. البته من این آمار را اصلاح کنم که ۶۵ شهرک غیردولتی هستند که پروانه بهره برداری دارند، ما همزمان با این قضیه حدود ۴۶ هم پروانه تأسیس داده ایم که اینها دارند زیرساختها را آماده میکنند که در ایام آتی به چرخه ارائه خدمات زیرساختی کشور اضافه میشوند. پس اگر من بخواهم عرایضم را در این دو سؤال شما جمع بندی کنم، ما در مجموع بالغ بر ۵۹ هزار واحد صنعتی مستقر در داخل شهرکهای صنعتی داریم، چه دولتی و چه غیردولتی. میزان اشتغالی که الان در اینها مستقر است، ما بیش از یک میلیون و ۴۰ هزار نفر در شهرکهای دولتی مستقر هستند و ارائه خدمات میدهند و ۱۷۰ هزار نفر هم در شهرکهای غیردولتی مشغول به فعالیتهای تولیدی در کشور هستند.
خارج از شهرکهای صنعتی ما چقدر واحد صنعتی کوچک داریم که زیرمجموعه شما هستند؟
الان براساس آمارها بیش از ۶۵ درصد از واحدهای صنعتی الان در داخل شهرکهای صنعتی مستقر هستند، چون بالاخره در جریان هستید که ما الان استقرار واحدهای صنعتی در خارج از شهرکهای صنعتی اصلاً ممنوع است و امکانپذیر نیست مگر در شرایط خاص که عرض کردم، مثلاً ما امکان ارائه خدمات به آن واحد صنعتی را نداشته باشیم، مثلاً فرض کنید میزان اراضی مورد نیاز آن به قدری است که ما اصلاً امکان اینکه این کار را بخواهیم در داخل شهرک برای آن به وجود بیاوریم، وجود ندارد. یا نه، مثلاً ما شهرک صنعتی ما رده زیست محیطی دارد، رده زیست محیطی آن واحدی که میخواهد مستقر شود، با رده زیست محیطی که ما مجوز داریم اصلاً انطباق ندارد، علی القاعده ما نمیتوانیم این واحد در داخل. اینها را اعلام رسمی میکنیم و براساس اعلام اگر خارج از حریم شهرها باشند، سازمان امور اراضی نسبت به واگذاری اراضی به ایشان اقدام میکند، ولی معمولاً، چون صرفه اقتصادی ندارد برای واحدهای کوچک این اقدام از طریق واحدهای کوچک اتفاق نمیافتد. عمدتاً واحدهای بزرگ صنعتی هستند که اگر کار سرمایه گذاری را بخواهند در کشور انجام دهند و ما نتوانیم این خدمات را به آنها ارائه کنیم، در خارج از شهرکها مستقر میشوند.
یکی از بحثهایی که الان به وجود میآید بحث آلودگی هوا است که این روزها درگیر آن هستیم در شهرهای بزرگ و در تهران. شهرکهای صنعتی بعضی هایشان در گذر زمان در حریم شهرها قرار گرفته اند، الان چند تا شهرک داریم که به نوعی در فاصله کمتر از فاصلهای که قانون دارد میگوید نسبت به شهرهای بزرگ و کلان شهرها باشند؟
اینکه من الان آماری داشته باشم به اینکه چند تا از شهرکهای ما به دلیل افزایش حرایم شهرها به حریم شهرکها نزدیک شده اند، چون ما زمانی که شهرک را احداث کردیم، این شهرکها هیچگاه در حریم شهرها نبوده است، خارج از حریم شهرها بوده است، ولی به دلیل توسعههایی که در شهرها اتفاق افتاده است و حریمها افزایش پیدا کرده است، باعث شده است که برخی از این شهرکهای ما به حریم شهرها نزدیک است، یک جاهایی هم در حریم شهرها قرار بگیرند که بلافاصله ضوابط زیست محیطی در آنها هم دچار تغییرات میشود یعنی معمولاً اینها را تا رده سه زیست محیطی بیشتر دیگر به ما مجوز استقرار برای واحدهای صنعتی نخواهند داد. ولی اینکه الان چه تعدادی از اینها به این شرایط نزدیک شده اند.
در استان تهران چقدر داریم؟
ما در استان تهران امروز شهرک شمس آباد را داریم که الان خارج از حریم است، شهرک عباس آباد را داریم که این به حریم شهر بسیار نزدیک شده است، شهرک خوارزمی داریم، شهرک دماوند داریم، اینها خارج از شهر موضوعات مربوط به حرایم شهرها هستند، فیروزکوه داریم و شهرکهای متعددی در داخل داریم که چند تا از اینها در حریم شهرها هستند مثلاً فرض کنید ما در اسلامشهر شهرک داریم که در حریم شهر قرار دارد.
اینها مستقل نخواهند شد؟
خب انتقال اینها که کار سادهای نیست.
چه تعداد از واحدها در شهرک اسلامشهر است؟
مثلاً در استان تهران بیش از ۳ هزار واحد صنعتی مستقر هستند. امکان جابجایی اینها...
یک شهرکی که این اتفاق برای آن افتاده است مثلاً همین اسلامشهر...
فرض کنید الان حدود ۴۰۰ واحد صنعتی را درنظر بگیرید که الان آنجا مستقر هستند خب این صنایع قابلیت جابجایی برای آنها رقم زدن، کار بسیار دشواری است، خیلی از این ماشینها و تجهیزات ممکن است ده سال پانزده سال بعد از این اگر در همان محل باشد کار کند، ولی شما همین که این ماشین را انتقال بدهید دیگر معلوم نیست که دوباره کار کند و شاید اصلاً امکان آن وجود نداشته باشد و این در هیچ جای دنیا هم اینگونه نیست. ما در این جاها باید ضوابط زیست محیطی را رعایت بیشتری داشته باشیم که معمولاً هم در این حوزه سازمان حساسیت ویژه دارد، واحدهای مستقر هم در آن حساسیت ویژه دارند و عملاً اجازه اینکه بخواهند کار صنعتی انجام بدهند که به نوعی به آلودگی محیط زیست بخواهد دامن بزند، بالاخره ضابط این کار هم سازمان محیط زیست است، حضور پیدا میکند، پایش میکند، ما بالاخره خودمان مدیر شهرکهای ما این کار را انجام میدهند و احیاناً اگر یک واحدی هم وجود داشته باشد که از ضوابط خارج باشد، برای آن اقداماتی انجام میشود. اتفاقاً من میخواهم از این سؤال شما این استفاده را کنم، چون سازمان ما همانطور که عرض کردم، دو بال دارد، یک بال ایجاد زیرساختهای صنعتی است که همین نکاتی است که بالاخره در ابتدای همین برنامه هم اشاره شد، ولی یک بال دیگری دارد که آن بحثهای مربوط به خدمات نرم افزاری است که در حوزه صنایع کوچک است. آن بخش اش یک موضوعی یا یک برنامههایی در آن حوزه وجود دارد که من میخواهم یک مقداری در رابطه آن مسائل هم بپردازم و هم جنابعالی و مردم عزیز در جریان باشند که ما در این حوزهها هم فعالیت و خدماتی را انجام میدهیم. مثلاً فرض کنید که امروز واحدهای صنعتی که در داخل شهرکها هستند، تعدادی از اینها به دلایل مختلفی ممکن است که متوقف شده باشند یا به دلایلی ممکن است زیر ظرفیت اسمی شان کار کنند، یکی از وظایف ما در رابطه با اینها این است که رصد کنیم، پیگیری کنیم، دلایل آن را احصاء کنیم، از روی دلایل آن برنامههای جبرانی برای رفع مسائل و چالش هایشان داشته باشیم. بعنوان مثال ما یکی از کارهایی که باید انجام شود بحث نوسازی و بازسازی صنایع ما است، بالاخره براساس استانداردها و چارچوبهایی که در کشور و در دنیا وجود دارد معمولاً طول عمر ماشین آلات و تجهیزات را به طور متوسط ۲۰ سال درنظر میگیرند. ۱۲ هزار واحد صنعتی در کشور هستند که از پروانه بهره برداری صادر شده آنها بیش از ۲۰ سال است که گذشته است. این واحدها طبیعتاً برای اینکه بتوانند به حیات شان ادامه دهند باید نسبت به نوسازی و بازسازی در حوزه فعالیتی خودشان اقدام کرده باشند، البته برخی از این واحدها این کار را انجام داده اند، یعنی به این معنا نیست که ما در این حوزه واحدهای صنعتی یا صنعتگرهای ما یا صاحب صنایع ما اقدامی انجام نداده اند، ولی ما بعنوان یک متولی در این حوزه با سه هدفی که البته این الزام قانونی هم دارد، ما براساس بند هـ ماده ۴۶ قانون برنامه ششم توسعه، بحث مربوط به نوسازی و بازسازی صنایع بعنوان یکی از موضوعات محوری وزارت صنعت به دلایل (قطع صداو تصویر) خارجی را لمس کنند، حضور پیدا کنند در بازارهای بین المللی و میزان صادرات ما را افزایش دهند، همان چیزی که سالها است که جزء اولویتهای اصلی کشور است که ما بتوانیم درآمدهای کشور را از موضوع نفت جدا کنیم. در مقاطع مختلف هم این اتفاقات رقم خورده است، ما الان در حوزه صنایع کوچک چیزی حدود ۳ میلیارد دلار در سال صادرات این حوزه فعالیتهای صنعتی در کشور است، اینها جزء خدماتی است که ما دنبال میکنیم. بعنوان مثال الان در همین دولت ما بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ واحد غیرفعال را فعال کرده ایم، حدود ۶۰ هزار نفر اشتغال در همین واحدها توانسته است. همین سالجاری ۷۶۰ واحد صنعتی مجدد احیاء شده است، ۵۴۳ واحد صنعتی الان در دست احداث است یعنی در دست اقدام است که اینها هم در ایام آتی به واحدهای احیاء شده اضافه خواهند شد. اینها جزء فعالیتهایی است که ما در این حوزه داریم انجام میدهیم. این نکته را هم توضیح دهم که احیای واحدها صرفاً برای همه واحدهای متوقف اتفاق نمیافتد، واحدی که واقعاً بازار داشته باشد، واحدی که بتواند بعد از احیاء شدن روی پای خودش بایستد، فعالیتهای صنعتی خودش را ادامه دهد، توسعه پیدا کند، بزرگ شود و به جامعه خدمت کند. بعضی از این واحدها ممکن است چرخه عمر صنعت شان، چرخه عمر تکنولوژی شان یا چرخه عمر محصول شان به پایان رسیده باشد. اینها را هم باید برایشان یک فکرهای دیگری کرد، چون بالاخره این سرمایه کشور است که امروز اینجا بلااستفاده رها شده است و قابلیت استفاده هم ندارد. باید برویم با مکانیزمهای دیگر که این کار را هم در دستور کار داریم دنبال میکنیم. یا یک اقدام دیگری داریم انجام میدهیم مبنی بر اینکه اصلاً نگذاریم هیچ واحدی متوقف شود که از این سمت بخواهیم برویم اینها را و احیاء کنیم، نگذاریم واحد متوقف شود یعنی چه، یعنی واحدی که زیر ۵۰ درصد فعالیت دارد کارش را دنبال میکند، باید برویم شناسایی اش کنیم، دلایل آن را بررسی کنیم، خب این بررسیها باعث میشود که بتوانیم برای آن راهکار استخراج کنیم. بعضی از اینها مشکلات شان تأمین سرمایه در گردش است.
اینها نرم افزار میخواهد؟
اینها خدمات نرم افزاری است که داریم. حالا نرم افزار ممکن است ما در همان نوسازی و بازسازی منجر به این شود که فرض کنید ما بتوانیم از اتوماسیون صنعتی در حوزه تولید استفاده کنیم.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی پروانه بهره برداری مجموعه سازمان نوسازی و بازسازی بحث های مربوط وجود داشته خارج از شهرک داخل شهرک ها واحدهای صنعتی حریم شهرها بهای تمام شده ما بتوانیم صنعتی در کشور واحدهای صنفی سرمایه گذاری واحدهای کوچک بحث مربوط معدن و تجارت مستقر هستند صنعتی مستقر ارائه خدمات شهرک های ما حریم شهر شهرک ها شهرک صنعتی واحد صنعتی زیست محیطی زیرساخت ها وزارت صنعت حوزه تولید شهرک ها برای آن شهرک ها هزار واحد قابل توجه فعالیت ها جزء صنایع دلایل آن فرض کنید یک بخش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۲۶۸۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تجلیل از هنرمندان نمونه فعال در واحدهای تولیدی فعال صنایع دستی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ محمدرضا قربانی گفت: در شهرستان برخوار دو منطقه صنعتی دولت آباد و حبیب آباد و یک ناحیه صنعتی در کمشچه فعال است که بیش از ۲۱ هزار کارگر بیمه شده دارد و در صنایع کوچک و بزرگ، واحدهای تولیدی و کارگاهی فعال هستند.
وی افزود: شهرستان برخوار رتبه اول اشتغال از لحاظ کمترین نرخ بیکاری را دارد و پارسال بیش از دو هزار و ۴۰۰ فرصت شغلی جدید در سامانه رصد توسط دستگاه را ثبت کرده است.
در این بازدید فرماندار برخوار از صنایع دستی قالی بافی، نقشه کشی، خیاطی، نقاشی روی مس، نقاشی روی کاشی و سفال، مینا کاری و فیروزه کوبی در مجموعه هنری درنا بازدید